Vision Quest vrouwen  - Senegal

Van 3 april tem 17 april 2026

Zin om jouw Zielenpad te her-inneren

op een betoverend eiland

waar eenvoud-hartelijkheid-vreugde je warm omhullen en

het animisme voelbaar leeft in het dagelijkse?

Begeleiding door Wally Goyvaerts en Lutgarde-Stella Peeters.

Inschrijvingen via lutgardewillow@gmail.com of info.sjawoman@gmail.com

Wat is een Vision Quest?

De letterlijke vertaling van een Vision Quest is een "visie zoektocht".

Voor de meesten onder ons kan een VQ niet anders dan een zoektocht zijn. Vind maar eens een stukje ongerepte natuur, je moet er naar zoeken. En als je het vindt, wandel je er meestal door, want je bent er voor je fysieke gezondheid. Bij een VQ ga je op zoek naar harmonie en verbinding met die natuur. Hoe doe je dat, met je hoofd vol doen en laten, goed en slecht? Toch is de natuur er altijd, zomaar. "Harmonie met de natuur, met al wat is geschapen, leidt ons vanzelf naar harmonie met onszelf, anderen en Al het Andere." (vrij naar Krishnamurti)

En waarom een visie? Waar heb je die voor nodig? Voor de meesten onder ons ligt een visie ver van ons bed. Wordt ons niet alles lekker voorverpakt en verantwoord voorgeschoteld?

Een visie is zoals de natuur: ze is er altijd, zomaar. Uniek en EigenAardig. Ze laat zich niet verleiden door mooie woorden en zeemzoete smeekbeden. Ze glimlacht erom en wacht geduldig op ons tot we haar vinden.

Een andere mogelijke vertaling van een Vision Quest is een “zoektocht naar een levensvisioen”.

Je gaat op Vision Quest om je eigen levensvisioen te beleven. Zowel het visioen zelf als de manier waarop je het beleeft, is voor iedereen anders. Maar het is telkens een intens moment van zelfonderzoek en contact met de spirits. Dat contact laat niemand onberoerd en geeft je een krachtige vonk in de realisatie van je eigen zielsbestemming.

Bijdrage voor de Vision Quest

De VQ voor vrouwen kost 1250 euro voor deelname (hierin is inbegrepen de begeleiding, een gift aan het dorp en de kennismakingsdag vooraf).

Niet inbegrepen in deze prijs zijn vervoerskosten, verblijf en eten ter plaatse. 

Een voorschot te betalen tegen 7 maart van 250 euro, niet terugbetaalbaar. Kennismakingsdag op 7 maart die zal doorgaan te Holsbeek.

Betalen kan op rekening van SjaWoMan BE70 9730 3785 8225.

Waar?

De ervaring geeft aan dat een Vision Quest het beste resultaat geeft wanneer je een poos alleen in de natuur verblijft zonder eten en onderdak.

Dit jaar doen we dat op het eiland Ehidj in Senegal.

Waarom zover? Is er niets dichterbij om dit avontuur te beleven?
Zeker en vast. Je kan een VQ zelfs hier en nu beleven als je dat wil.
En toch.
De plek waar we naartoe gaan, is uniek en eigenaardig.
De natuur ademt er liefde van de voorouders en de huidige bewoners uit.
De harmonie is er voelbaar in de elementen.
De harmonie ademt je in en uit. Jij hoeft niet meer te ademen. Je wordt geademd.
Je hoeft niet meer te mediteren. Zij mediteert door jou.
Ze leidt je tot wie je nu bent, niet meer en niet minder.

Om ervoor te zorgen dat je deze intense ervaring maximaal kan beleven, organiseren we een voorbereidende bijeenkomst. Je kan dan kennis maken met de begeleiders en de andere deelnemers, al je vragen stellen en je krijgt alle uitleg over het programma en de nodige uitrusting.

Over Ehidj

Ehidj is een eiland midden in de Basse Casamance in Zuid-Senegal. Het wordt ook “l’île des féticheurs” genoemd. Letterlijk vertaald: het eiland van de medicijnmannen.

Op Ehidj leven twee féticheurs: de oudere Alphonse en de jonge Joseph. Ze praktiseren er nog steeds eeuwenoude rituelen die van generatie op generatie worden doorgegeven.
Alphonse is getrouwd en heeft kinderen. Niemand kent zijn exacte leeftijd. Meestal zit hij op zijn eigen eilandje, een beetje verder stroomafwaarts. Daar bewaakt hij de rijstvelden van zijn familie en zijn fétiches: rituele houten voorwerpen die in de grond steken en waarlangs hij contact heeft met de voorouders. Alphonse zegt niet veel en spreekt bovendien nauwelijks Frans. Voelen doet hij des te meer.

Bij het uitvoeren van een ritueel, doet de féticheur altijd een beroep op de voorouders. Hij doet dat op zijn geheel eigen wijze. Overigens betonen alle inwoners van Ehidj voortdurend eer aan de voorouders. Zo offeren ze hen een druppel wanneer ze een toast uitbrengen. Bij begrafenissen, huwelijken of verjaardagsfeesten worden de voorouders expliciet begroet en om steun gevraagd. Ze zijn dan ook voelbaar aanwezig op Ehidj. Iedereen merkt dat op zijn eigen manier. Soms duidelijk, soms subtiel.

Wat iedereen in Ehidj steevast tot in zijn botten voelt, is een supersterke vitaliteit. Alles op het eiland trilt van het leven: zowel de mensen als de planten, de dieren, de aarde, de lucht, het water … Het is alsof je het leven er tastbaar doorheen alles voelt stromen.

Omdat Ehidj klein is, lopen alle dieren er vrij rond: kippen, koeien en varkens.
Buiten het kleine dorp is er op Ehidj vooral bos, wat open zandvlakten en een paar rijstvelden. Het bos is geen tropisch regenwoud zoals we dat uit films en reportages kennen. Het is wel wild en onontgonnen. Je komt er soms varkens tegen die eten zoeken en dorpsvrouwen komen er sprokkelhout zoeken voor hun keukenvuur. Gevaarlijke dieren zijn er niet. Wel vogels, mieren, termieten en veel spirits zoals trouwens overal op het eiland.

In dat bos ga je drie dagen en nachten verblijven. Zonder eten. Je zal er niets tekort komen, in tegendeel. De natuur en de spirits zijn zo prominent aanwezig, dat ademen alleen al volstaat om tot in je cellen gevoed te worden.

Hanne Sümer ging mee in maart 2022. Dit is haar ervaring:

15 jaar geleden wou ik al een Vision Quest beleven. Maar na de eerste intake twijfelde ik en toen heb ik het niet gedaan.

In 2018 kwam er weer een kans maar toen had ik de financiën niet. Misschien was ik er gewoon niet klaar voor.

In het najaar van 2021 zag ik het aanbod op de site van de Belgische School voor Sjamanisme. Toen heb ik geen seconde getwijfeld: dat zou ik doen! 

Mijn VQ was anders dan ik het mij had voorgesteld. Ik wilde graag speciale dingen zien en ervaren. Tegelijkertijd was ik er als de dood voor!

Maar daar gebeurde niets van. Mijn queeste was duidelijk niet één van bijzondere dingen zien maar eentje van voelen. Mijn reuk en mijn voelen werden veel sterker.

Eerst bleef ik in mijn hangmat liggen want ik was bang voor insecten en termieten op de grond. Maar daar werd ik zeeziek van.

Op de tweede dag heb ik dan toch mijn yogamat op de grond gelegd en ben gaan liggen. Het gevoel van de stille aarde onder mij deed zo'n deugd!

Af en toe deed ik mijn ogen open maar op een mier na was er niets te zien. Dat stelde mij gerust. Voor ons vertrek had Alphonse de fetisjeur ons gezegend. Het bos zou ons beschermen. Ik sloot mijn ogen en genoot van de rust onder de schaduw van de boom. Het bos voelde zeer 'vriendelijk' aan. 

 Ik deed mijn Death Lodge bij volle maan. Ik had hem aan de rand van het bos ingericht met uitzicht op een prachtig gele zandvlakte en in de verte weer een stuk bos. Ik zal vol spanning te wachten op de spirits die zouden langskomen om afscheid van mij te nemen.

Toen er niets of niemand kwam, dacht ik bij mezelf: “Er gaat hier helemaal niets gebeuren!” Ik ben dan gaan liggen genieten tot op een gegeven moment dat ene verlangen tevoorschijn kwam waar ik mij niet bewust van was. Het bleek heel belangrijk voor mij te zijn en het wou zich tonen voor ik zou sterven. Wat een inzicht!

Wat hou ik over van mijn queeste? Blijheid (ondanks alle onrust, oorlog, slecht nieuws rondom mij), genieten, rust in mezelf (die anderen ook zien), in mezelf zakken, intensere verbinding met anderen en de natuur.

Waar ik ook enorm van genoten heb, is het contact met de bewoners van het eiland. Onze begeleiders Mark en Stella hebben met die mensen door de jaren een sterke vertrouwensband opgebouwd waardoor wij - de queesters - ook meteen een andere band met hen hadden. We waren geen toeristen die eventjes langskwamen maar werden hartelijk onthaald, gewoon om wie we zijn. 

De plek van mijn queeste blijft aanwezig in mijn hoofd en mijn lijf. Als ik eraan denk, voel ik de energie meteen door mijn voeten en handen stromen. Tijdens het afronden van een pedicuresessie hou ik nu telkens de voeten van mijn patiënt vast, voel de energie van mijn plek en geef die door. En dat voelen ze!

Dank aan de spirits van mijn Vision Quest.